«Τι σχέδια μεγάλα, τί θαύματα πομπώδη, τον Δήμο μας αλήθεια θα μας τον κάνουν ρόδι»!

Μιας και η προεκλογική περίοδος ολοκληρώνεται απόψε το βράδυ, και από τα μεσάνυχτα της Παρασκευής και μετά απαγορεύεται κάθε ανάρτηση και προεκλογική δραστηριότητα, και εφόσον τελικά debate δεν έγινε αφού ο διάλογος δείχνει να δυσκολεύει τους ανθυποψηφίους μας, εμείς δεν πρόκειται να αντιπαρατεθούμε άλλο για ζητήματα έργων, δράσεων και ανάπτυξης. Δεν έχει εξάλλου κανένα νόημα μιας και ο δικός μας συνδυασμός είναι ο μόνος που διαθέτει μετρήσιμο έργο και συγκεκριμένο/κοστολογημένο πρόγραμμα επί του οποίου οι αντίπαλες παρατάξεις μόνο θεωρίες και ψεύδη αντέτειναν.

Ωστόσο, θέλοντας να συμβάλουμε στην ευθυμία όλων, μιας και όλοι οι υποψήφιοι και συνδυασμοί δικαιούνται πλέον να ξεκουραστούν, αφιερώνουμε το παρακάτω επίκαιρο ποίημα του Κυθηρίου σατιρικού ποιητή Γεωργίου Σουρή (1853-1919) σε όλους όσοι προσπάθησαν να μας/σας πείσουν ότι έχουν όραμα και στόχους για τον τόπο μας, ενώ η πραγματικότητα είναι ότι μοναδικό τους πρόγραμμα είναι ΕΝΑ: «να φύγει ο Χαρχαλάκης και έχει ο Θεός»!

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔΗΜΑΡΧΙΑΚΑ (ΙΟΥΝΙΟΣ 1883)

Προγράμματα Δημάρχων ἐδῶ κι’ ἐκεῖ κυττάζω,
κι’ ἀπ’ ἄκρη ἕως ἄκρη μὲ στόμφο τὰ διαβάζω.
Τί σχέδια μεγάλα! τί θαύματα πομπῶδη!
τὸ Δῆμο μας ἀλήθεια θὰ μᾶς τὸν κάμουν ρόδι.
Τί θέατρα θὰ δοῦμε καὶ τί δενδροφυτείαις!
τί κήπους, τί σχολεῖα, τί δρόμους, τί πλατείαις!

Τοῦ Δήμου τὸ ταμεῖο μὲ λίρα θὰ γεμίσῃ
καὶ ὅλα του τὰ χρέη μὲ μιὰ θὰ ἐξοφλήσῃ,
κι’ ἐκεῖ ποὺ ἦσαν πέντε τὰ ἔσοδα τοῦ Δήμου,
θὰ πᾶνε δεκαπέντε καὶ εἴκοσι… ψυχή μου!
Ἀπὸ νερὰ καὶ βρύσες κατακλυσμὸς θὰ εἶναι,
καὶ θάλασσα θὰ γίνουν αἱ προσφιλεῖς Ἀθῆναι.

Ἡ πόλις μας θὰ εἶναι καμαρωμένη νύφη,
θὰ λείψουν μιὰ γιὰ πάντα ἡ Εὐλογιαῖς κι’ οἱ Τῦφοι,
οὔτ’ ἄρρωστος κανένας θὰ πέφτῃ στὸ κρεββάτι
καὶ οἱ γιατροὶ θὰ φύγουν ἀπ’ τὸ πολὺ κεσσάτι.
Ἀπὸ μιὰ ὥρα σ’ ἄλλη ὁ κόσμος θὰ παχαίνῃ,
κι’ ὥ θαῦμα τῶν θαυμάτων! ψυχὴ δὲν θὰ πεθαῖνῃ.

Κουνοῦπι, σκνῖπα, ψύλλος καὶ μῦγα δὲν θὰ μείνῃ,
τῶν φώτων ἡ Ἑστία Παράδεισος θὰ γίνῃ,
κι’ οἱ φίλοι μας οἱ Φράγκοι μὲ ὅλο των τἀσκέρι
ἐδῶ θὰ τὸ γλεντοῦνε χειμῶνα, καλοκαῖρι.
Παντοῦ ζωή, φρεσκάδα, νερὰ δροσιαῖς καὶ κρίνα…
Μακάριος ἐκεῖνος ποὺ ζῇ μὲς στὴν Ἀθήνα!

Απάντηση